a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | delucto deluctas deluctat deluctamus deluctatis deluctant | deluctem deluctes deluctet deluctemus deluctetis deluctent | deluctor deluctaris deluctatur deluctamur deluctamini deluctantur | delucter delucteris deluctetur deluctemur deluctemini deluctentur |
Imperfekt | deluctabam deluctabas deluctabat deluctabamus deluctabatis deluctabant | deluctarem deluctares deluctaret deluctaremus deluctaretis deluctarent | deluctabar deluctabaris deluctabatur deluctabamur deluctabamini deluctabantur | deluctarer deluctareris deluctaretur deluctaremur deluctaremini deluctarentur |
Futur I | deluctabo deluctabis deluctabit deluctabimus deluctabitis deluctabunt | deluctabor deluctaberis deluctabitur deluctabimur deluctabimini deluctabuntur | ||
Imperativ I | delucta! deluctate! | deluctare! deluctamini! | ||
Imperativ II | deluctato! deluctato! deluctatote! | |||
Perfekt | deluctavi deluctavisti deluctavit deluctavimus deluctavistis deluctaverunt | deluctaverim deluctaveris deluctaverit deluctaverimus deluctaveritis deluctaverint | deluctatus sum deluctatus es deluctatus est deluctati sumus deluctati estis deluctati sunt | deluctatus sim deluctatus sis deluctatus sit deluctati simus deluctati sitis deluctati sint |
Plusquamperfekt | deluctaveram deluctaveras deluctaverat deluctaveramus deluctaveratis deluctaverant | deluctavissem deluctavisses deluctavisset deluctavissemus deluctavissetis deluctavissent | deluctatus eram deluctatus eras deluctatus erat deluctati eramus deluctati eratis deluctati erant | deluctatus essem deluctatus esses deluctatus esset deluctati essemus deluctati essetis deluctati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | deluctare | deluctari | ||
Perfekt | deluctavisse | deluctatum esse | ||
Futur | deluctaturum esse | deluctatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | deluctans, deluctans, deluctans | |||
Perfekt Passiv | deluctatus, deluctata, deluctatum | |||
Futur Aktiv | deluctaturus, deluctatura, deluctaturum | |||
Gerundivum | deluctandus, deluctanda, deluctandum | |||
Gerundium | Gen.: deluctandi Akk.: ad deluctandum Abl.: deluctando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: deluctatum, deluctatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.