a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | cuneo cuneas cuneat cuneamus cuneatis cuneant | cuneem cunees cuneet cuneemus cuneetis cuneent | cuneor cunearis cuneatur cuneamur cuneamini cuneantur | cuneer cuneeris cuneetur cuneemur cuneemini cuneentur |
Imperfekt | cuneabam cuneabas cuneabat cuneabamus cuneabatis cuneabant | cunearem cuneares cunearet cunearemus cunearetis cunearent | cuneabar cuneabaris cuneabatur cuneabamur cuneabamini cuneabantur | cunearer cuneareris cunearetur cunearemur cunearemini cunearentur |
Futur I | cuneabo cuneabis cuneabit cuneabimus cuneabitis cuneabunt | cuneabor cuneaberis cuneabitur cuneabimur cuneabimini cuneabuntur | ||
Imperativ I | cunea! cuneate! | cuneare! cuneamini! | ||
Imperativ II | cuneato! cuneato! cuneatote! | |||
Perfekt | cuneavi cuneavisti cuneavit cuneavimus cuneavistis cuneaverunt | cuneaverim cuneaveris cuneaverit cuneaverimus cuneaveritis cuneaverint | cuneatus sum cuneatus es cuneatus est cuneati sumus cuneati estis cuneati sunt | cuneatus sim cuneatus sis cuneatus sit cuneati simus cuneati sitis cuneati sint |
Plusquamperfekt | cuneaveram cuneaveras cuneaverat cuneaveramus cuneaveratis cuneaverant | cuneavissem cuneavisses cuneavisset cuneavissemus cuneavissetis cuneavissent | cuneatus eram cuneatus eras cuneatus erat cuneati eramus cuneati eratis cuneati erant | cuneatus essem cuneatus esses cuneatus esset cuneati essemus cuneati essetis cuneati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | cuneare | cuneari | ||
Perfekt | cuneavisse | cuneatum esse | ||
Futur | cuneaturum esse | cuneatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | cuneans, cuneans, cuneans | |||
Perfekt Passiv | cuneatus, cuneata, cuneatum | |||
Futur Aktiv | cuneaturus, cuneatura, cuneaturum | |||
Gerundivum | cuneandus, cuneanda, cuneandum | |||
Gerundium | Gen.: cuneandi Akk.: ad cuneandum Abl.: cuneando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: cuneatum, cuneatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.