a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | convelo convelas convelat convelamus convelatis convelant | convelem conveles convelet convelemus conveletis convelent | convelor convelaris convelatur convelamur convelamini convelantur | conveler conveleris conveletur convelemur convelemini convelentur |
Imperfekt | convelabam convelabas convelabat convelabamus convelabatis convelabant | convelarem convelares convelaret convelaremus convelaretis convelarent | convelabar convelabaris convelabatur convelabamur convelabamini convelabantur | convelarer convelareris convelaretur convelaremur convelaremini convelarentur |
Futur I | convelabo convelabis convelabit convelabimus convelabitis convelabunt | convelabor convelaberis convelabitur convelabimur convelabimini convelabuntur | ||
Imperativ I | convela! convelate! | convelare! convelamini! | ||
Imperativ II | convelato! convelato! convelatote! | |||
Perfekt | convelavi convelavisti convelavit convelavimus convelavistis convelaverunt | convelaverim convelaveris convelaverit convelaverimus convelaveritis convelaverint | convelatus sum convelatus es convelatus est convelati sumus convelati estis convelati sunt | convelatus sim convelatus sis convelatus sit convelati simus convelati sitis convelati sint |
Plusquamperfekt | convelaveram convelaveras convelaverat convelaveramus convelaveratis convelaverant | convelavissem convelavisses convelavisset convelavissemus convelavissetis convelavissent | convelatus eram convelatus eras convelatus erat convelati eramus convelati eratis convelati erant | convelatus essem convelatus esses convelatus esset convelati essemus convelati essetis convelati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | convelare | convelari | ||
Perfekt | convelavisse | convelatum esse | ||
Futur | convelaturum esse | convelatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | convelans, convelans, convelans | |||
Perfekt Passiv | convelatus, convelata, convelatum | |||
Futur Aktiv | convelaturus, convelatura, convelaturum | |||
Gerundivum | convelandus, convelanda, convelandum | |||
Gerundium | Gen.: convelandi Akk.: ad convelandum Abl.: convelando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: convelatum, convelatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.