a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | concito concitas concitat concitamus concitatis concitant | concitem concites concitet concitemus concitetis concitent | concitor concitaris concitatur concitamur concitamini concitantur | conciter conciteris concitetur concitemur concitemini concitentur |
Imperfekt | concitabam concitabas concitabat concitabamus concitabatis concitabant | concitarem concitares concitaret concitaremus concitaretis concitarent | concitabar concitabaris concitabatur concitabamur concitabamini concitabantur | concitarer concitareris concitaretur concitaremur concitaremini concitarentur |
Futur I | concitabo concitabis concitabit concitabimus concitabitis concitabunt | concitabor concitaberis concitabitur concitabimur concitabimini concitabuntur | ||
Imperativ I | concita! concitate! | concitare! concitamini! | ||
Imperativ II | concitato! concitato! concitatote! | |||
Perfekt | concitavi concitavisti concitavit concitavimus concitavistis concitaverunt | concitaverim concitaveris concitaverit concitaverimus concitaveritis concitaverint | concitatus sum concitatus es concitatus est concitati sumus concitati estis concitati sunt | concitatus sim concitatus sis concitatus sit concitati simus concitati sitis concitati sint |
Plusquamperfekt | concitaveram concitaveras concitaverat concitaveramus concitaveratis concitaverant | concitavissem concitavisses concitavisset concitavissemus concitavissetis concitavissent | concitatus eram concitatus eras concitatus erat concitati eramus concitati eratis concitati erant | concitatus essem concitatus esses concitatus esset concitati essemus concitati essetis concitati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | concitare | concitari | ||
Perfekt | concitavisse | concitatum esse | ||
Futur | concitaturum esse | concitatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | concitans, concitans, concitans | |||
Perfekt Passiv | concitatus, concitata, concitatum | |||
Futur Aktiv | concitaturus, concitatura, concitaturum | |||
Gerundivum | concitandus, concitanda, concitandum | |||
Gerundium | Gen.: concitandi Akk.: ad concitandum Abl.: concitando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: concitatum, concitatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.