Latein Wörterbuch - Vokabeldetails
iurare, iuro, iuravi, iuratum — schwören
| a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
| Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
| Präsens | iuro iuras iurat iuramus iuratis iurant | iurem iures iuret iuremus iuretis iurent | iuror iuraris iuratur iuramur iuramini iurantur | iurer iureris iuretur iuremur iuremini iurentur |
| Imperfekt | iurabam iurabas iurabat iurabamus iurabatis iurabant | iurarem iurares iuraret iuraremus iuraretis iurarent | iurabar iurabaris iurabatur iurabamur iurabamini iurabantur | iurarer iurareris iuraretur iuraremur iuraremini iurarentur |
| Futur I | iurabo iurabis iurabit iurabimus iurabitis iurabunt | iurabor iuraberis iurabitur iurabimur iurabimini iurabuntur | ||
| Imperativ I | iura! iurate! | iurare! iuramini! | ||
| Imperativ II | iurato! iurato! iuratote! | |||
| Perfekt | iuravi iuravisti iuravit iuravimus iuravistis iuraverunt | iuraverim iuraveris iuraverit iuraverimus iuraveritis iuraverint | iuratus sum iuratus es iuratus est iurati sumus iurati estis iurati sunt | iuratus sim iuratus sis iuratus sit iurati simus iurati sitis iurati sint |
| Plusquamperfekt | iuraveram iuraveras iuraverat iuraveramus iuraveratis iuraverant | iuravissem iuravisses iuravisset iuravissemus iuravissetis iuravissent | iuratus eram iuratus eras iuratus erat iurati eramus iurati eratis iurati erant | iuratus essem iuratus esses iuratus esset iurati essemus iurati essetis iurati essent |
| Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
| Präsens | iurare | iurari | ||
| Perfekt | iuravisse | iuratum esse | ||
| Futur | iuraturum esse | iuratum iri | ||
| Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
| Präsens Aktiv | iurans, iurans, iurans | |||
| Perfekt Passiv | iuratus, iurata, iuratum | |||
| Futur Aktiv | iuraturus, iuratura, iuraturum | |||
| Gerundivum | iurandus, iuranda, iurandum | |||
| Gerundium | Gen.: iurandi Akk.: ad iurandum Abl.: iurando | |||
| Supinum | Verb/Adjektiv: iuratum, iuratu | |||
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.