a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | manduco manducas manducat manducamus manducatis manducant | manducem manduces manducet manducemus manducetis manducent | manducor manducaris manducatur manducamur manducamini manducantur | manducer manduceris manducetur manducemur manducemini manducentur |
Imperfekt | manducabam manducabas manducabat manducabamus manducabatis manducabant | manducarem manducares manducaret manducaremus manducaretis manducarent | manducabar manducabaris manducabatur manducabamur manducabamini manducabantur | manducarer manducareris manducaretur manducaremur manducaremini manducarentur |
Futur I | manducabo manducabis manducabit manducabimus manducabitis manducabunt | manducabor manducaberis manducabitur manducabimur manducabimini manducabuntur | ||
Imperativ I | manduca! manducate! | manducare! manducamini! | ||
Imperativ II | manducato! manducato! manducatote! | |||
Perfekt | manducavi manducavisti manducavit manducavimus manducavistis manducaverunt | manducaverim manducaveris manducaverit manducaverimus manducaveritis manducaverint | manducatus sum manducatus es manducatus est manducati sumus manducati estis manducati sunt | manducatus sim manducatus sis manducatus sit manducati simus manducati sitis manducati sint |
Plusquamperfekt | manducaveram manducaveras manducaverat manducaveramus manducaveratis manducaverant | manducavissem manducavisses manducavisset manducavissemus manducavissetis manducavissent | manducatus eram manducatus eras manducatus erat manducati eramus manducati eratis manducati erant | manducatus essem manducatus esses manducatus esset manducati essemus manducati essetis manducati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | manducare | manducari | ||
Perfekt | manducavisse | manducatum esse | ||
Futur | manducaturum esse | manducatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | manducans, manducans, manducans | |||
Perfekt Passiv | manducatus, manducata, manducatum | |||
Futur Aktiv | manducaturus, manducatura, manducaturum | |||
Gerundivum | manducandus, manducanda, manducandum | |||
Gerundium | Gen.: manducandi Akk.: ad manducandum Abl.: manducando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: manducatum, manducatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.