a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | probo probas probat probamus probatis probant | probem probes probet probemus probetis probent | probor probaris probatur probamur probamini probantur | prober proberis probetur probemur probemini probentur |
Imperfekt | probabam probabas probabat probabamus probabatis probabant | probarem probares probaret probaremus probaretis probarent | probabar probabaris probabatur probabamur probabamini probabantur | probarer probareris probaretur probaremur probaremini probarentur |
Futur I | probabo probabis probabit probabimus probabitis probabunt | probabor probaberis probabitur probabimur probabimini probabuntur | ||
Imperativ I | proba! probate! | probare! probamini! | ||
Imperativ II | probato! probato! probatote! | |||
Perfekt | probavi probavisti probavit probavimus probavistis probaverunt | probaverim probaveris probaverit probaverimus probaveritis probaverint | probatus sum probatus es probatus est probati sumus probati estis probati sunt | probatus sim probatus sis probatus sit probati simus probati sitis probati sint |
Plusquamperfekt | probaveram probaveras probaverat probaveramus probaveratis probaverant | probavissem probavisses probavisset probavissemus probavissetis probavissent | probatus eram probatus eras probatus erat probati eramus probati eratis probati erant | probatus essem probatus esses probatus esset probati essemus probati essetis probati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | probare | probari | ||
Perfekt | probavisse | probatum esse | ||
Futur | probaturum esse | probatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | probans, probans, probans | |||
Perfekt Passiv | probatus, probata, probatum | |||
Futur Aktiv | probaturus, probatura, probaturum | |||
Gerundivum | probandus, probanda, probandum | |||
Gerundium | Gen.: probandi Akk.: ad probandum Abl.: probando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: probatum, probatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.