Latein Wörterbuch - Vokabeldetails

mirari, miror, miratus sum, - — sich wundern

a-KonjugationAktivPassiv
IndikativKonjunktivIndikativKonjunktiv
Präsensmiror
miras
mirat
miramus
miratis
mirant
mirem
mires
miret
miremus
miretis
mirent
miror
miraris
miratur
miramur
miramini
mirantur
mirer
mireris
miretur
miremur
miremini
mirentur
Imperfektmirabam
mirabas
mirabat
mirabamus
mirabatis
mirabant
mirarem
mirares
miraret
miraremus
miraretis
mirarent
mirabar
mirabaris
mirabatur
mirabamur
mirabamini
mirabantur
mirarer
mirareris
miraretur
miraremur
miraremini
mirarentur
Futur Imirabo
mirabis
mirabit
mirabimus
mirabitis
mirabunt
mirabor
miraberis
mirabitur
mirabimur
mirabimini
mirabuntur
Imperativ Imira!
mirate!
mirare!
miramini!
Imperativ IImirato!
mirato!
miratote!
Perfektmiratus sui
miratus suisti
miratus suit
miratus suimus
miratus suistis
miratus suerunt
miratus suerim
miratus sueris
miratus suerit
miratus suerimus
miratus sueritis
miratus suerint
miratus sum
miratus es
miratus est
mirati sumus
mirati estis
mirati sunt
miratus sim
miratus sis
miratus sit
mirati simus
mirati sitis
mirati sint
Plusquamperfektmiratus sueram
miratus sueras
miratus suerat
miratus sueramus
miratus sueratis
miratus suerant
miratus suissem
miratus suisses
miratus suisset
miratus suissemus
miratus suissetis
miratus suissent
miratus eram
miratus eras
miratus erat
mirati eramus
mirati eratis
mirati erant
miratus essem
miratus esses
miratus esset
mirati essemus
mirati essetis
mirati essent
Infinitiv

AktivPassiv
Präsensmirare
mirari
Perfektmiratus suisse
miratum esse
Futurmiraturum esse
miratum iri
Partizipmaskulin/feminin/neutrum
Präsens Aktivmirans, mirans, mirans
Perfekt Passivmiratus, mirata, miratum
Futur Aktivmiraturus, miratura, miraturum
Gerundivummirandus, miranda, mirandum
GerundiumGen.: mirandi Akk.: ad mirandum Abl.: mirando
SupinumVerb/Adjektiv: miratum, miratu

Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.