a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | conloco conlocas conlocat conlocamus conlocatis conlocant | conlocem conloces conlocet conlocemus conlocetis conlocent | conlocor conlocaris conlocatur conlocamur conlocamini conlocantur | conlocer conloceris conlocetur conlocemur conlocemini conlocentur |
Imperfekt | conlocabam conlocabas conlocabat conlocabamus conlocabatis conlocabant | conlocarem conlocares conlocaret conlocaremus conlocaretis conlocarent | conlocabar conlocabaris conlocabatur conlocabamur conlocabamini conlocabantur | conlocarer conlocareris conlocaretur conlocaremur conlocaremini conlocarentur |
Futur I | conlocabo conlocabis conlocabit conlocabimus conlocabitis conlocabunt | conlocabor conlocaberis conlocabitur conlocabimur conlocabimini conlocabuntur | ||
Imperativ I | conloca! conlocate! | conlocare! conlocamini! | ||
Imperativ II | conlocato! conlocato! conlocatote! | |||
Perfekt | conlocavi conlocavisti conlocavit conlocavimus conlocavistis conlocaverunt | conlocaverim conlocaveris conlocaverit conlocaverimus conlocaveritis conlocaverint | conlocatus sum conlocatus es conlocatus est conlocati sumus conlocati estis conlocati sunt | conlocatus sim conlocatus sis conlocatus sit conlocati simus conlocati sitis conlocati sint |
Plusquamperfekt | conlocaveram conlocaveras conlocaverat conlocaveramus conlocaveratis conlocaverant | conlocavissem conlocavisses conlocavisset conlocavissemus conlocavissetis conlocavissent | conlocatus eram conlocatus eras conlocatus erat conlocati eramus conlocati eratis conlocati erant | conlocatus essem conlocatus esses conlocatus esset conlocati essemus conlocati essetis conlocati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | conlocare | conlocari | ||
Perfekt | conlocavisse | conlocatum esse | ||
Futur | conlocaturum esse | conlocatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | conlocans, conlocans, conlocans | |||
Perfekt Passiv | conlocatus, conlocata, conlocatum | |||
Futur Aktiv | conlocaturus, conlocatura, conlocaturum | |||
Gerundivum | conlocandus, conlocanda, conlocandum | |||
Gerundium | Gen.: conlocandi Akk.: ad conlocandum Abl.: conlocando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: conlocatum, conlocatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.