a-Konjugation | Aktiv | Passiv | ||
Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | |
Präsens | dissulto dissultas dissultat dissultamus dissultatis dissultant | dissultem dissultes dissultet dissultemus dissultetis dissultent | dissultor dissultaris dissultatur dissultamur dissultamini dissultantur | dissulter dissulteris dissultetur dissultemur dissultemini dissultentur |
Imperfekt | dissultabam dissultabas dissultabat dissultabamus dissultabatis dissultabant | dissultarem dissultares dissultaret dissultaremus dissultaretis dissultarent | dissultabar dissultabaris dissultabatur dissultabamur dissultabamini dissultabantur | dissultarer dissultareris dissultaretur dissultaremur dissultaremini dissultarentur |
Futur I | dissultabo dissultabis dissultabit dissultabimus dissultabitis dissultabunt | dissultabor dissultaberis dissultabitur dissultabimur dissultabimini dissultabuntur | ||
Imperativ I | dissulta! dissultate! | dissultare! dissultamini! | ||
Imperativ II | dissultato! dissultato! dissultatote! | |||
Perfekt | dissultavi dissultavisti dissultavit dissultavimus dissultavistis dissultaverunt | dissultaverim dissultaveris dissultaverit dissultaverimus dissultaveritis dissultaverint | dissultatus sum dissultatus es dissultatus est dissultati sumus dissultati estis dissultati sunt | dissultatus sim dissultatus sis dissultatus sit dissultati simus dissultati sitis dissultati sint |
Plusquamperfekt | dissultaveram dissultaveras dissultaverat dissultaveramus dissultaveratis dissultaverant | dissultavissem dissultavisses dissultavisset dissultavissemus dissultavissetis dissultavissent | dissultatus eram dissultatus eras dissultatus erat dissultati eramus dissultati eratis dissultati erant | dissultatus essem dissultatus esses dissultatus esset dissultati essemus dissultati essetis dissultati essent |
Infinitiv | Aktiv | Passiv | ||
Präsens | dissultare | dissultari | ||
Perfekt | dissultavisse | dissultatum esse | ||
Futur | dissultaturum esse | dissultatum iri | ||
Partizip | maskulin/feminin/neutrum | |||
Präsens Aktiv | dissultans, dissultans, dissultans | |||
Perfekt Passiv | dissultatus, dissultata, dissultatum | |||
Futur Aktiv | dissultaturus, dissultatura, dissultaturum | |||
Gerundivum | dissultandus, dissultanda, dissultandum | |||
Gerundium | Gen.: dissultandi Akk.: ad dissultandum Abl.: dissultando | |||
Supinum | Verb/Adjektiv: dissultatum, dissultatu |
Fehler bemerkt? Hier klicken zum Ausbessern.